Camena, hospitaal, hoofdlaan, dorst

14-12-07
Camena, hospitaal, hoofdlaan, dorst laven

Gerard (de Bruggeling die de garage een hart onder de riem komt steken) wou poolshoogte nemen in de Camena en in het Hospitaal. Wij samen daar naartoe gefietst. De vrieskou slaat je in het gezicht als je de hete vochtige buitenlucht achter je laat. Wat verderop is de stockageruimte voor de geneesmiddelen: 30°C!
Ze hadden er niet beter op gevonden dan de generator die hier voorzien was te verplaatsen naar het hospitaal. Een groep met veel te kleine capaciteit moest dan de koeling voorzien in de Camena. Bijgevolg beperkt die airco zich nu tot een aantal bureautjes, overigens zeer up-to-date uitgerust met moderne fotokopieer- en informatica-apparatuur. Het hospitaal draait dan weer op die verplaatste generator, zodat hij op een onverantwoord hoog regime moet draaien. De kabels die de dure stroom van het generatorgebouwtje naar de hele kliniek moeten sturen zijn op typisch Afrikaanse manier in elkaar gefrutseld. Geen wonder dat bij hevige tropische onweders de hele stroomvoorziening het laat afweten.
Het was druk vandaag in de hoofdlaan. Blijkbaar zijn er veel goederen aangekomen in de haven van Mogalo, aan de Lua, 25 km hiervandaan. De Lua bereikt na 100 km kronkels de statige Ubangi. Voorbij Mbandaka, ter hoogte van Lac Ntorobo werpt die zijn wateren samen met die van de machtige Congostroom.
Gerard zocht een fietsenmaker, want onder zijn imposant gewicht was het zadel van zijn Hollands aandoende vrouwenfiets tot op het frame gezakt. Ik zou daarvan wel eens een filmpje willen zien: lange smalle Cleese naast Michelinmannetje in kikkerhouding. Double-Patte et Patachon. De Dikke en de Dunne.
Fietsenmaker gevonden. Alleen voor een geoefend oog snel te vinden: een rommeltje metaal op de grond uitgestrooid. Hoeveel is dat (voor het open- en dichtdraaien van de moer)? Tweeduizend FC. Daar moesten we toch eens hartelijk om lachen, om tenslotte 500 (veel te veel) te geven.
Aangekomen bij het huis van de Kafi’s bleek Jérôme wéér niet thuis te zijn, wéér naar Gemena of zo. Ik moest dringend onze afreis plannen. Een paar jongens gaven ons uitleg over de drukte voor zijn deur. Iemand had “un ballon” gekocht met “abi iseu”, Congofrans voor “habits usés”, uit Europa. Een baal dus, vol bijeengeperste T-shirts bijvoorbeeld.
Tegenover de Kafi’s leunen de cabanes tegen elkaar. Naast “Vodacom. Pompage de crédits” de buvette waar Jérôme het bier haalt voor bezoekers. Zelf drinkt hij niet meer sinds zijn overstap naar een Christelijke sekte. Bijzondere familie, de Kafi’s.
Dus Gerard en ik een pint gedronken, dat betekent hier normaal een fles van ¾ liter Primus (blond) of Turbo(donker), maar we bestelden toch maar één fles voor ons twee. Nog een geanimeerd gesprek met een kerel van Uvira, dus kwam er wat Swahili bij te pas. Dat ligt mij nog steeds heel wat beter dan het Lingala, dat ik hier moeizaam opbouw.
-
Nakokenda kolala, poti nazali malamu té! (Ik ga slapen, want ik ben niet goed!), zei ik vanmorgen op het eind van de les. Vanmorgen wil zeggen maandagmorgen, na de vermoeiende uitstap naar het westen.
-
We hadden ons niet voorzien op voldoende Francs Congolais, zodat we onze gesprekspartners en onszelf maar één keer konden vergasten op een frisse pint. Gelukkig maar, want daardoor volgde er nog een uitstapje in de buurt van Bwamanda, met bezoek aan een schooltje, da’s voor de volgende aflevering.