Kafi Jérôme
Door: Hein
Blijf op de hoogte en volg Hein
10 December 2007 | Congo, Democratische Republiek v, Kinshasa
09-12-07
Kati Jérôme
Vanmorgen op het centre. Gesprekje met Jérôme. Natuurlijk begon hij over de evenementen van gisteren. Het geval gaat als een lopend vuurtje door het dorp. Iemand belde zelfs vanuit Gemena de man van de immigration: Qu’est-ce qui s'est passé à Bwamanda? Il paraît gu’on a attaqué un blanc au marché !?
Jérôme stelde me voor om mee te rijden, 5 km verderop, ze zouden een koe gaan halen. Dat was een buitenkansje op een extra uitstapje. Een vrachtwagen van de CDI had een koe omvergereden. De koe was van chef du centre Simon Timola, het bleef dus allemaal in de familie. Het klikt goed tussen Jérôme en mij. Hij nodigde me op het eind van de rit uit om bij hem thuis te komen eten. Met hem staat a.s. weekend ook nog een uitstap op het programma.
Na de siësta had Yves een fietstochtje voorgesteld. Dat was ook mooi meegenomen.
Daarna dus naar Jérôme. Lucienne had maïspasta gemaakt, èn patates douces, èn mpondu, èn vis. Lekker. Daarna haalde Jérôme een frisse pint in de buvette aan de overkant van de straat. Hij hield het zelf bij water.
De familie Kafi Jérôme heeft het goed, als je het vergelijkt met de meerderheid van de "straat"arme bevolking. Maar hij heeft een hele clan te onderhouden: zijn vrouw en 7 kids, en nog een resem kinderen van grand-frère ci et grande-soeur là. Om de eindjes aan elkaar te knopen is hij op allerlei terreinen actief. Aan de straatkant heeft hij een “cabine de pompage” pour charger le allo-allo, bemand door een fils de grande-soeur. Naast zijn huis bouwde hij een extra huisje dat hij verhuurt. (10 USD per maand). Hij koopt aardnoten op, versast die naar Kinshasa waar een grande-soeur die verkoopt, met dat geld koopt ze suiker die Lucienne in Bwamanda op de markt verder verkoopt. Kleine Kéréné kan het goed met mij vinden. Ze is exact 2 dagen ouder dan Yaantie, en even lief. Lies is haar jongere zusje, Simon is wat ouder, en verder zijn er nog een oudere broer, een zus Anne en de oudste in de rij is Sylvie, 19.
Lucienne drong aan dat ik nog eens foto’s zou komen nemen. Na een gezellige maaltijd, met veel gefilosofeer over de verschillen tussen hier en ginder, en over de indrukwekkende sterrenhemel, vergezelde Jérôme mij door de inktzwarte nacht.
Morgen werkendag. Met een nieuwe groep discipelen van 4 to 6: de 6 dokters van het hospitaal. Ik ga maar eens slapen zeker…
Kati Jérôme
Vanmorgen op het centre. Gesprekje met Jérôme. Natuurlijk begon hij over de evenementen van gisteren. Het geval gaat als een lopend vuurtje door het dorp. Iemand belde zelfs vanuit Gemena de man van de immigration: Qu’est-ce qui s'est passé à Bwamanda? Il paraît gu’on a attaqué un blanc au marché !?
Jérôme stelde me voor om mee te rijden, 5 km verderop, ze zouden een koe gaan halen. Dat was een buitenkansje op een extra uitstapje. Een vrachtwagen van de CDI had een koe omvergereden. De koe was van chef du centre Simon Timola, het bleef dus allemaal in de familie. Het klikt goed tussen Jérôme en mij. Hij nodigde me op het eind van de rit uit om bij hem thuis te komen eten. Met hem staat a.s. weekend ook nog een uitstap op het programma.
Na de siësta had Yves een fietstochtje voorgesteld. Dat was ook mooi meegenomen.
Daarna dus naar Jérôme. Lucienne had maïspasta gemaakt, èn patates douces, èn mpondu, èn vis. Lekker. Daarna haalde Jérôme een frisse pint in de buvette aan de overkant van de straat. Hij hield het zelf bij water.
De familie Kafi Jérôme heeft het goed, als je het vergelijkt met de meerderheid van de "straat"arme bevolking. Maar hij heeft een hele clan te onderhouden: zijn vrouw en 7 kids, en nog een resem kinderen van grand-frère ci et grande-soeur là. Om de eindjes aan elkaar te knopen is hij op allerlei terreinen actief. Aan de straatkant heeft hij een “cabine de pompage” pour charger le allo-allo, bemand door een fils de grande-soeur. Naast zijn huis bouwde hij een extra huisje dat hij verhuurt. (10 USD per maand). Hij koopt aardnoten op, versast die naar Kinshasa waar een grande-soeur die verkoopt, met dat geld koopt ze suiker die Lucienne in Bwamanda op de markt verder verkoopt. Kleine Kéréné kan het goed met mij vinden. Ze is exact 2 dagen ouder dan Yaantie, en even lief. Lies is haar jongere zusje, Simon is wat ouder, en verder zijn er nog een oudere broer, een zus Anne en de oudste in de rij is Sylvie, 19.
Lucienne drong aan dat ik nog eens foto’s zou komen nemen. Na een gezellige maaltijd, met veel gefilosofeer over de verschillen tussen hier en ginder, en over de indrukwekkende sterrenhemel, vergezelde Jérôme mij door de inktzwarte nacht.
Morgen werkendag. Met een nieuwe groep discipelen van 4 to 6: de 6 dokters van het hospitaal. Ik ga maar eens slapen zeker…
-
10 December 2007 - 10:42
Johan Six:
Hein
ik lees dat de familie Nietveldt je niet onbekend is,
Kan het zij dat we elkaar al ontmoet hebben op het feest dat hun kinderen hadden georganiseerd (op het kasteel van Horst, denk ik)
veme groetjes van mezelf en vrouwtje Leen -
10 December 2007 - 11:39
Bea:
Hein, Hein wat en verhalen... het is echt een dag-reisverhaal... iedereen die ik ontmoet vind het boeiend, maar hou uwe kop toch een beetje op zijn plaats!!!
zoen Bea -
10 December 2007 - 12:51
Geert:
Hein
ik geniet elke dag van je belevenissen. Soms denk ik: beter wat meer Congogevoel in België: het zou hier wat minder hectisch zijn.
Veel amusement met Windows XP, maar vooral met je collega’s en studenten.
-
18 December 2007 - 23:58
Jan C.:
Hoe was je tocht naar Libenge?
Zelf zondag in Kinshasa naar de "kunstmarkt" geweest en daarna in het "Centre de la jeunesse" pater Pol goeiendag gaan zeggen.Bedankt Vera voor de kontacten. De wegen in de Equateur lijken autostrades in vergelijking met waar we in KIN.doormoesten.Op de "kunstmarkt" voor kleinzoon Ruben een houten vliegtuig uit "Kuifje in Congo"gekocht.Daarna bagage gaan inklaren en 's avonds met Albert naar de luchthaven. Onderweg verlengkabels gekocht. Albert zorgt wel dat ze in Bwamanda geraken. Vier uur lang in gloeiendhete luchthaven gezeten, waar een afgetopte den met veelkleurige lampen de kerstsfeer moest oproepen.
Toen het vliegtuig Brussel naderde stelde ik vast dat ook zonder regering de lampen er nog overvloedig brandden.
Een hele geruststelling. Van 35° in KIN tot -4 in Genk en kerstmannen die hier als uitgebraakte tomatensoep uit slaapkamervensters hangen: een confrontatie tussen 2 werelden.
Doe iedereen de groeten.
Vol verwachting op nieuwe verhalen
Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
